حاج

اکبرعلی تاجی

پدرگرامی شهیدوالامقام اصغرتاجی

ایهاالناس من از مردن خود دلشادم که به مهر شه لب تشنه حسین جان دادم همه عمر حسین گفتم واو هم زکرم دم مرگ آمد وبنمود زغم آزادم تلخی مرگ که احوال مرا کرد خراب روی چون ماه حسین دیدم رفت از یادم جامی از دست شه تشنه لبان نوشیدم غم واندوه به یکباره برفت از یادم